در رابطه با پست قبلی -بانوی ایرانی

به مناسبت جشن بزرگ سده (10 بهمن) و پیشاپیش جشن اسفندگان روز گرامیداشت زمین و بانوان (5 اسفند) و البته در نگاه غربی هم ولنتاین یا همون روز عشق و عشق ورزی (25 بهمن) تقدیم به بانوان ایران و جهان

بعدا نوشت---» حشن «اسفندگان»، جشنی در ستایش و گرامیداشت «اسفند/ سپَـندارمَذ» (در اوستایی «سْـپِـنْـتَـه‌آرمَئیتی»، در پهلوی «سْـپَندارمَـد») به معنای فروتنی پاک و مقدس و بعدها یکی از اَمْشاسْپَندان. نگهبان و ایزدبانوی زمینِ سرسبز. جشن «سپندارمذگان/ اسفندگان»، روز گرامیداشت زنان در ایران باستان بوده و این روز بنام «مردگیران» (هدیه گرفتن از مردان) در ادبیات فارسی بکار رفته است. بجز این بنام روز جشن «برزگران/ برزیگران» (به مناسبت سبزکنندگان زمین و سبز شدن زمین) نیز خوانده شده است.